عیاران مهر

روزی روزگاری  دخترکی بود در دهی  که می گذشت از آن بیشمار آگاهان  همه می خواستند دنیا بسازند و همیشه در این گفتگو  دخترک قصه این وسطها می شنید و با خود می اندیشید چه خوب  اینان و دیگران می سازند  و من می نویسم، میشوم بزرگترین قلم زنی که هست  کم کم این اندیشه به سراغ دخترک آمد که چرا اینان یا کشاورزند یا گوشه نشین خلوتی دنج...؟  حال دخترک، خانمکی است میانسال، قلم زدن را خوب می شناسد و به جان خریده اش، اما  خدا خدا می کند گوشه ای دنج در خلوتکده ی دورافتاده ای بیابد تا در زیر سقف آسمان هم     که باشد تکه زمینی بیابد و بهترین کشاورز باشد، در کنار درختان سر به فلک کشیده  چندین پرنده ی اهلی و وحشی و,چقدر,خنده,داره,وقتی,میگردی,نقطه,شروع,کردی ...ادامه مطلب