#ولایت#امامت#پیامبر#علقه و خونش#

روزی در دوره تنش های معمولی خانوادگی ...؛ دلم برا برادرام سوخت.دلتنگی نسبت به سرنوشت و زحماتشون وجودم را غرق در ناراحتی خاصی کرد انگار فرو ریختم و دوباره جون گرفتم ... . چنان حس دوست داشتنشون در رگهام جاری شد. این جاری شدن چنان حس عجیبی بود بطوری که برا لحظاتی انگار جاری بودن آبهای اقیانوس ها و رودهای روی زمین را در خودم حس میکردم و متعلق به خونم میدونستم. برا لحظاتی جریان خون وجودم با جریان آبی و مایعات جهان هماهنگ شده بود و یکی عیاران مهر...