مناجات خواجه عبدالله انصاری هروی

الهی

همه از حیرت بفریادند،

من بحیرت شادم،

بیک لبیک در همه ناکامی بر خود بگشادم.

دریغا روزگاری که نمیدانستم لطف ترا در یادم.

الهی

در آتش حیرت آویختم، چون پروانه در چراغ

-

-

-

بادا که باز رهم روزی از زحمت حوا و آدم

-

-

-

گرفتار آن دردم که تو دوای آنی.

در آرزوی آن سوزم که تو سرانجام آنی

بنده ی آن ثنایم که تو سزای آنی